Flexion:consecrare
cōnsecrāre (Konjugation) (Latein)
Bearbeiten
zurück zu consecrare
Infinite Formen
Bearbeiten| Infinitive | |||
|---|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | Infinitiv Futur | |
| Aktiv | cōnsecrāre | cōnsecrāvisse | cōnsecrātūrum, -am, -um esse |
| Passiv | cōnsecrārī | cōnsecrātum, -am, -um esse | cōnsecrātum īrī |
| Partizipien | |||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Futur Aktiv | |
| cōnsecrāns | cōnsecrātus, -a, -um | cōnsecrātūrus, -a, -um | |
| Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum I | Supinum II |
| cōnsecrandī | cōnsecrandus, -a, -um | cōnsecrātum | cōnsecrātū |
Finite Formen
BearbeitenImperativ
Bearbeiten| Person | Präsens | Futur | ||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | Aktiv | Passiv | |
| Sg. 2. Pers. | cōnsecrā! | cōnsecrāre! | cōnsecrātō! | cōnsecrātor! |
| Sg. 3. Pers. | cōnsecrātō! | cōnsecrātor! | ||
| Pl. 2. Pers. | cōnsecrāte! | cōnsecrāminī! | cōnsecrātōte! | |
| Pl. 3. Pers. | cōnsecrantō! | cōnsecrantor! | ||
Indikativ und Konjunktiv
Bearbeiten| Präsens | ||||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | cōnsecrō | cōnsecrem | cōnsecror | cōnsecrer |
| Sg. 2. Pers. | cōnsecrās | cōnsecrēs | cōnsecrāris | cōnsecrēris |
| Sg. 3. Pers. | cōnsecrat | cōnsecret | cōnsecrātur | cōnsecrētur |
| Pl. 1. Pers. | cōnsecrāmus | cōnsecrēmus | cōnsecrāmur | cōnsecrēmur |
| Pl. 2. Pers. | cōnsecrātis | cōnsecrētis | cōnsecrāminī | cōnsecrēminī |
| Pl. 3. Pers. | cōnsecrant | cōnsecrent | cōnsecrantur | cōnsecrentur |
| Text | ||||
| Imperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | cōnsecrābam | cōnsecrārem | cōnsecrābar | cōnsecrārer |
| Sg. 2. Pers. | cōnsecrābās | cōnsecrārēs | cōnsecrābāris | cōnsecrārēris |
| Sg. 3. Pers. | cōnsecrābat | cōnsecrāret | cōnsecrābātur | cōnsecrārētur |
| Pl. 1. Pers. | cōnsecrābāmus | cōnsecrārēmus | cōnsecrābāmur | cōnsecrārēmur |
| Pl. 2. Pers. | cōnsecrābātis | cōnsecrārētis | cōnsecrābāminī | cōnsecrārēminī |
| Pl. 3. Pers. | cōnsecrābant | cōnsecrārent | cōnsecrābantur | cōnsecrārentur |
| Text | ||||
| Futur I | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | cōnsecrābō | cōnsecrābor | ||
| Sg. 2. Pers. | cōnsecrābis | cōnsecrāberis | ||
| Sg. 3. Pers. | cōnsecrābit | cōnsecrābitur | ||
| Pl. 1. Pers. | cōnsecrābimus | cōnsecrābimur | ||
| Pl. 2. Pers. | cōnsecrābitis | cōnsecrābiminī | ||
| Pl. 3. Pers. | cōnsecrābunt | cōnsecrābuntur | ||
| Text | ||||
| Perfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | cōnsecrāvī | cōnsecrāverim | cōnsecrātus, -a, -um sum | cōnsecrātus, -a, -um sim |
| Sg. 2. Pers. | cōnsecrāvistī | cōnsecrāveris | cōnsecrātus, -a, -um es | cōnsecrātus, -a, -um sīs |
| Sg. 3. Pers. | cōnsecrāvit | cōnsecrāverit | cōnsecrātus, -a, -um est | cōnsecrātus, -a, -um sit |
| Pl. 1. Pers. | cōnsecrāvimus | cōnsecrāverimus | cōnsecrātī, -ae, -a sumus | cōnsecrātī, -ae, -a sīmus |
| Pl. 2. Pers. | cōnsecrāvistis | cōnsecrāveritis | cōnsecrātī, -ae, -a estis | cōnsecrātī, -ae, -a sītis |
| Pl. 3. Pers. | cōnsecrāvērunt | cōnsecrāverint | cōnsecrātī, -ae, -a sunt | cōnsecrātī, -ae, -a sint |
| Text | ||||
| Plusquamperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | cōnsecrāveram | cōnsecrāvissem | cōnsecrātus, -a, -um eram | cōnsecrātus, -a, -um essem |
| Sg. 2. Pers. | cōnsecrāverās | cōnsecrāvissēs | cōnsecrātus, -a, -um erās | cōnsecrātus, -a, -um essēs |
| Sg. 3. Pers. | cōnsecrāverat | cōnsecrāvisset | cōnsecrātus, -a, -um erat | cōnsecrātus, -a, -um esset |
| Pl. 1. Pers. | cōnsecrāverāmus | cōnsecrāvissēmus | cōnsecrātī, -ae, -a erāmus | cōnsecrātī, -ae, -a essēmus |
| Pl. 2. Pers. | cōnsecrāverātis | cōnsecrāvissētis | cōnsecrātī, -ae, -a erātis | cōnsecrātī, -ae, -a essētis |
| Pl. 3. Pers. | cōnsecrāverant | cōnsecrāvissent | cōnsecrātī, -ae, -a erant | cōnsecrātī, -ae, -a essent |
| Text | ||||
| Futur II | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | cōnsecrāverō | cōnsecrātus, -a, -um erō | ||
| Sg. 2. Pers. | cōnsecrāveris | cōnsecrātus, -a, -um eris | ||
| Sg. 3. Pers. | cōnsecrāverit | cōnsecrātus, -a, -um erit | ||
| Pl. 1. Pers. | cōnsecrāverimus | cōnsecrātī, -ae, -a erimus | ||
| Pl. 2. Pers. | cōnsecrāveritis | cōnsecrātī, -ae, -a eritis | ||
| Pl. 3. Pers. | cōnsecrāverint | cōnsecrātī, -ae, -a erunt | ||