Flexion:apparare
apparare (Konjugation) (Latein)
zurück zu apparare
Infinite Formen
| Infinitive | |||
|---|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | Infinitiv Futur | |
| Aktiv | apparāre | apparāvisse | apparātūrum, -am, -um esse |
| Passiv | apparārī | apparātum, -am, -um esse | apparātum īrī |
| Partizipien | |||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Futur Aktiv | |
| apparāns | apparātus, -a, -um | apparātūrus, -a, -um | |
| Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum I | Supinum II |
| apparandī | apparandus, -a, -um | apparātum | apparātū |
Finite Formen
Imperativ
| Person | Präsens | Futur | ||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | Aktiv | Passiv | |
| Sg. 2. Pers. | apparā! | apparāre! | apparātō! | apparātor! |
| Sg. 3. Pers. | apparātō! | apparātor! | ||
| Pl. 2. Pers. | apparāte! | apparāminī! | apparātōte! | |
| Pl. 3. Pers. | apparantō! | apparantor! | ||
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens | ||||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | apparō | apparem | apparor | apparer |
| Sg. 2. Pers. | apparās | apparēs | apparāris | apparēris |
| Sg. 3. Pers. | apparat | apparet | apparātur | apparētur |
| Pl. 1. Pers. | apparāmus | apparēmus | apparāmur | apparēmur |
| Pl. 2. Pers. | apparātis | apparētis | apparāminī | apparēminī |
| Pl. 3. Pers. | apparant | apparent | apparantur | apparentur |
| Text | ||||
| Imperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | apparābam | apparārem | apparābar | apparārer |
| Sg. 2. Pers. | apparābās | apparārēs | apparābāris | apparārēris |
| Sg. 3. Pers. | apparābat | apparāret | apparābātur | apparārētur |
| Pl. 1. Pers. | apparābāmus | apparārēmus | apparābāmur | apparārēmur |
| Pl. 2. Pers. | apparābātis | apparārētis | apparābāminī | apparārēminī |
| Pl. 3. Pers. | apparābant | apparārent | apparābantur | apparārentur |
| Text | ||||
| Futur I | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | apparābō | apparābor | ||
| Sg. 2. Pers. | apparābis | apparāberis | ||
| Sg. 3. Pers. | apparābit | apparābitur | ||
| Pl. 1. Pers. | apparābimus | apparābimur | ||
| Pl. 2. Pers. | apparābitis | apparābiminī | ||
| Pl. 3. Pers. | apparābunt | apparābuntur | ||
| Text | ||||
| Perfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | apparāvī | apparāverim | apparātus, -a, -um sum | apparātus, -a, -um sim |
| Sg. 2. Pers. | apparāvistī | apparāveris | apparātus, -a, -um es | apparātus, -a, -um sīs |
| Sg. 3. Pers. | apparāvit | apparāverit | apparātus, -a, -um est | apparātus, -a, -um sit |
| Pl. 1. Pers. | apparāvimus | apparāverimus | apparātī, -ae, -a sumus | apparātī, -ae, -a sīmus |
| Pl. 2. Pers. | apparāvistis | apparāveritis | apparātī, -ae, -a estis | apparātī, -ae, -a sītis |
| Pl. 3. Pers. | apparāvērunt | apparāverint | apparātī, -ae, -a sunt | apparātī, -ae, -a sint |
| Text | ||||
| Plusquamperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | apparāveram | apparāvissem | apparātus, -a, -um eram | apparātus, -a, -um essem |
| Sg. 2. Pers. | apparāverās | apparāvissēs | apparātus, -a, -um erās | apparātus, -a, -um essēs |
| Sg. 3. Pers. | apparāverat | apparāvisset | apparātus, -a, -um erat | apparātus, -a, -um esset |
| Pl. 1. Pers. | apparāverāmus | apparāvissēmus | apparātī, -ae, -a erāmus | apparātī, -ae, -a essēmus |
| Pl. 2. Pers. | apparāverātis | apparāvissētis | apparātī, -ae, -a erātis | apparātī, -ae, -a essētis |
| Pl. 3. Pers. | apparāverant | apparāvissent | apparātī, -ae, -a erant | apparātī, -ae, -a essent |
| Text | ||||
| Futur II | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | apparāverō | apparātus, -a, -um erō | ||
| Sg. 2. Pers. | apparāveris | apparātus, -a, -um eris | ||
| Sg. 3. Pers. | apparāverit | apparātus, -a, -um erit | ||
| Pl. 1. Pers. | apparāverimus | apparātī, -ae, -a erimus | ||
| Pl. 2. Pers. | apparāveritis | apparātī, -ae, -a eritis | ||
| Pl. 3. Pers. | apparāverint | apparātī, -ae, -a erunt | ||