Flexion:adspirare
adspirare (Konjugation) (Latein)
Bearbeiten
zurück zu adspirare
Infinite Formen
Bearbeiten| Infinitive | |||
|---|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | Infinitiv Futur | |
| Aktiv | adspīrāre | adspīrāvisse | adspīrātūrum, -am, -um esse |
| Passiv | adspīrārī | adspīrātum, -am, -um esse | adspīrātum īrī |
| Partizipien | |||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Futur Aktiv | |
| adspīrāns | adspīrātus, -a, -um | adspīrātūrus, -a, -um | |
| Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum I | Supinum II |
| adspīrandī | adspīrandus, -a, -um | adspīrātum | adspīrātū |
Finite Formen
BearbeitenImperativ
Bearbeiten| Person | Präsens | Futur | ||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | Aktiv | Passiv | |
| Sg. 2. Pers. | adspīrā! | adspīrāre! | adspīrātō! | adspīrātor! |
| Sg. 3. Pers. | adspīrātō! | adspīrātor! | ||
| Pl. 2. Pers. | adspīrāte! | adspīrāminī! | adspīrātōte! | |
| Pl. 3. Pers. | adspīrantō! | adspīrantor! | ||
Indikativ und Konjunktiv
Bearbeiten| Präsens | ||||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | adspīrō | adspīrem | adspīror | adspīrer |
| Sg. 2. Pers. | adspīrās | adspīrēs | adspīrāris | adspīrēris |
| Sg. 3. Pers. | adspīrat | adspīret | adspīrātur | adspīrētur |
| Pl. 1. Pers. | adspīrāmus | adspīrēmus | adspīrāmur | adspīrēmur |
| Pl. 2. Pers. | adspīrātis | adspīrētis | adspīrāminī | adspīrēminī |
| Pl. 3. Pers. | adspīrant | adspīrent | adspīrantur | adspīrentur |
| Text | ||||
| Imperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | adspīrābam | adspīrārem | adspīrābar | adspīrārer |
| Sg. 2. Pers. | adspīrābās | adspīrārēs | adspīrābāris | adspīrārēris |
| Sg. 3. Pers. | adspīrābat | adspīrāret | adspīrābātur | adspīrārētur |
| Pl. 1. Pers. | adspīrābāmus | adspīrārēmus | adspīrābāmur | adspīrārēmur |
| Pl. 2. Pers. | adspīrābātis | adspīrārētis | adspīrābāminī | adspīrārēminī |
| Pl. 3. Pers. | adspīrābant | adspīrārent | adspīrābantur | adspīrārentur |
| Text | ||||
| Futur I | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | adspīrābō | adspīrābor | ||
| Sg. 2. Pers. | adspīrābis | adspīrāberis | ||
| Sg. 3. Pers. | adspīrābit | adspīrābitur | ||
| Pl. 1. Pers. | adspīrābimus | adspīrābimur | ||
| Pl. 2. Pers. | adspīrābitis | adspīrābiminī | ||
| Pl. 3. Pers. | adspīrābunt | adspīrābuntur | ||
| Text | ||||
| Perfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | adspīrāvī | adspīrāverim | adspīrātus, -a, -um sum | adspīrātus, -a, -um sim |
| Sg. 2. Pers. | adspīrāvistī | adspīrāveris | adspīrātus, -a, -um es | adspīrātus, -a, -um sīs |
| Sg. 3. Pers. | adspīrāvit | adspīrāverit | adspīrātus, -a, -um est | adspīrātus, -a, -um sit |
| Pl. 1. Pers. | adspīrāvimus | adspīrāverimus | adspīrātī, -ae, -a sumus | adspīrātī, -ae, -a sīmus |
| Pl. 2. Pers. | adspīrāvistis | adspīrāveritis | adspīrātī, -ae, -a estis | adspīrātī, -ae, -a sītis |
| Pl. 3. Pers. | adspīrāvērunt | adspīrāverint | adspīrātī, -ae, -a sunt | adspīrātī, -ae, -a sint |
| Text | ||||
| Plusquamperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | adspīrāveram | adspīrāvissem | adspīrātus, -a, -um eram | adspīrātus, -a, -um essem |
| Sg. 2. Pers. | adspīrāverās | adspīrāvissēs | adspīrātus, -a, -um erās | adspīrātus, -a, -um essēs |
| Sg. 3. Pers. | adspīrāverat | adspīrāvisset | adspīrātus, -a, -um erat | adspīrātus, -a, -um esset |
| Pl. 1. Pers. | adspīrāverāmus | adspīrāvissēmus | adspīrātī, -ae, -a erāmus | adspīrātī, -ae, -a essēmus |
| Pl. 2. Pers. | adspīrāverātis | adspīrāvissētis | adspīrātī, -ae, -a erātis | adspīrātī, -ae, -a essētis |
| Pl. 3. Pers. | adspīrāverant | adspīrāvissent | adspīrātī, -ae, -a erant | adspīrātī, -ae, -a essent |
| Text | ||||
| Futur II | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | adspīrāverō | adspīrātus, -a, -um erō | ||
| Sg. 2. Pers. | adspīrāveris | adspīrātus, -a, -um eris | ||
| Sg. 3. Pers. | adspīrāverit | adspīrātus, -a, -um erit | ||
| Pl. 1. Pers. | adspīrāverimus | adspīrātī, -ae, -a erimus | ||
| Pl. 2. Pers. | adspīrāveritis | adspīrātī, -ae, -a eritis | ||
| Pl. 3. Pers. | adspīrāverint | adspīrātī, -ae, -a erunt | ||