Flexion:abdere

abdere (Konjugation) (Latein)

zurück zu abdere

Infinite Formen

Infinitive
	Infinitiv Präsens	Infinitiv Perfekt	Infinitiv Futur
Aktiv	abdere	abdidisse	abditūrum, -am, -um esse
Passiv	abdī	abditum, -am, -um esse	abditum īrī
Partizipien
	Präsens Aktiv	Perfekt Passiv	Futur Aktiv
	abdēns	abditus, -a, -um	abditūrus, -a, -um
Gerundium, Gerundivum, Supina
Gerundium	Gerundivum	Supinum I	Supinum II
abdendī	abdendus, -a, -um	abditum	abditū

Finite Formen

Imperativ

Person	Präsens		Futur
	Aktiv	Passiv	Aktiv	Passiv
Sg. 2. Pers.	abde!	abdere!	abditō!	abditor!
Sg. 3. Pers.			abditō!	abditor!
Pl. 2. Pers.	abdite!	abdiminī!	abditōte!
Pl. 3. Pers.			abduntō!	abduntor!

Indikativ und Konjunktiv

Präsens
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	abdō	abdam	abdor	abdar
Sg. 2. Pers.	abdis	abdās	abderis	abdāris
Sg. 3. Pers.	abdit	abdat	abditur	abdātur
Pl. 1. Pers.	abdimus	abdāmus	abdimur	abdāmur
Pl. 2. Pers.	abditis	abdātis	abdiminī	abdāmini
Pl. 3. Pers.	abdunt	abdant	abduntur	abdantur
Text
Imperfekt
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	abdēbam	abderem	abdēbar	abderer
Sg. 2. Pers.	abdēbās	abderēs	abdēbāris	abderēris
Sg. 3. Pers.	abdēbat	abderet	abdēbātur	abderētur
Pl. 1. Pers.	abdēbāmus	abderēmus	abdēbāmur	abderēmur
Pl. 2. Pers.	abdēbātis	abderētis	abdēbāminī	abderēminī
Pl. 3. Pers.	abdēbant	abderent	abdēbantur	abderentur
Text
Futur I
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	abdam		abdar
Sg. 2. Pers.	abdēs		abdēris
Sg. 3. Pers.	abdet		abdētur
Pl. 1. Pers.	abdēmus		abdēmur
Pl. 2. Pers.	abdētis		abdēminī
Pl. 3. Pers.	abdent		abdentur
Text
Perfekt
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	abdidī	abdiderim	abditus, -a, -um sum	abditus, -a, -um sim
Sg. 2. Pers.	abdidistī	abdideris	abditus, -a, -um es	abditus, -a, -um sīs
Sg. 3. Pers.	abdidit	abdiderit	abditus, -a, -um est	abditus, -a, -um sit
Pl. 1. Pers.	abdidimus	abdiderimus	abditī, -ae, -a sumus	abditī, -ae, -a sīmus
Pl. 2. Pers.	abdidistis	abdideritis	abditī, -ae, -a estis	abditī, -ae, -a sītis
Pl. 3. Pers.	abdidērunt	abdiderint	abditī, -ae, -a sunt	abditī, -ae, -a sint
Text
Plusquamperfekt
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	abdideram	abdidissem	abditus, -a, -um eram	abditus, -a, -um essem
Sg. 2. Pers.	abdiderās	abdidissēs	abditus, -a, -um erās	abditus, -a, -um essēs
Sg. 3. Pers.	abdiderat	abdidisset	abditus, -a, -um erat	abditus, -a, -um esset
Pl. 1. Pers.	abdiderāmus	abdidissēmus	abditī, -ae, -a erāmus	abditī, -ae, -a essēmus
Pl. 2. Pers.	abdiderātis	abdidissētis	abditī, -ae, -a erātis	abditī, -ae, -a essētis
Pl. 3. Pers.	abdiderant	abdidissent	abditī, -ae, -a erant	abditī, -ae, -a essent
Text
Futur II
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	abdiderō		abditus, -a, -um erō
Sg. 2. Pers.	abdideris		abditus, -a, -um eris
Sg. 3. Pers.	abdiderit		abditus, -a, -um erit
Pl. 1. Pers.	abdiderimus		abditī, -ae, -a erimus
Pl. 2. Pers.	abdideritis		abditī, -ae, -a eritis
Pl. 3. Pers.	abdiderint		abditī, -ae, -a erunt