orbiculus (Latein) Bearbeiten

Substantiv, m Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ orbiculus orbiculī
Genitiv orbiculī orbiculōrum
Dativ orbiculō orbiculīs
Akkusativ orbiculum orbiculōs
Vokativ orbicule orbiculī
Ablativ orbiculō orbiculīs

Worttrennung:

or·bi·cu·lus, Genitiv: or·bi·cu·li

Bedeutungen:

[1] kreisrunde Figur oder Form; Kreis, Ring
[2] kleiner, runder Gegenstand; kleine Scheibe
[3] Technik: kleines Rad, Rolle
[4] Technik: rotierende Trommel

Herkunft:

Ableitung zu dem Substantiv orbis → la mit dem Suffix -culus → la[1]

Beispiele:

[1]
[3] „orbiculis superioribus octonis, inferioribus senis citius duces; si rotas voles facere, tardius ducetur, sed minore labore.“ (Cato agr. 3, 6)[2]

Übersetzungen Bearbeiten

[2, 3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „orbiculus“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 1387–1388.
[1–4] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, Seite 1390.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, Seite 1390.
  2. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 12.