cholera (Latein) Bearbeiten

Substantiv, f Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ cholera cholerae
Genitiv cholerae cholerārum
Dativ cholerae cholerīs
Akkusativ choleram cholerās
Vokativ cholera cholerae
Ablativ cholerā cholerīs

Worttrennung:

cho·le·ra, Genitiv: cho·le·rae

Bedeutungen:

[1] Medizin: Brechdurchfall, Sommercholera
[2] Medizin: Galle, Gallenflüssigkeit

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen χολέρα (cholera→ grc[1]

Synonyme:

[2] bilis

Beispiele:

[1] „Primoque facienda mentio est cholerae, quia commune id stomachi atque intestinorum vitium videri potest: nam simul et deiectio et vomitus est, praeterque haec inflatio est. Intestina torquentur, bilis supra infraque erumpit, primum aquae similis, deine ut in ea recens caro lota esse videatur, interdum alba, nonnumquam nigra vel varia. Ergo eo nomine morbum hunc choleram Graeci nominarunt.“[2]
[1] „Pastillus ad tussim, destillationem pectoris et pulmonis, ad epiphoras oculorum, vesicae dolorem, qui cum fluore consistit, ubi saepius et non sine cruciatu urinam faciunt, item ad eos, qui sanguinem reiciunt aut per urinam reddunt, ad deiectionem, tormina, gravedinem, choleram, stomachi crebram nauseam cum vomitu sine febre, et quidquid reprimere et siccare oportet, optime conpescit;“ (Scrib. Larg. 90)[3]
[1] „in cholera quoque coctas patinis dederunt, ad quod utilissimae quam maximi caulis et amarae.“ (Plin. nat. 20, 67)[4]
[1] „stomacho quoque utile, inflationes ructu dissolvere ex aceto sumptum, alvum sistere inpositum, urinam ciere;sic et morbo regio et hydropicis prodesse, etiam in choleris destillationes stomachi inhiberi.“ (Plin. nat. 20, 122)[5]
[1] „ruptis, convulsis, orthopnoicis, torminibus, choleris efficacissimum, item lumbis, podagris inpositum.“ (Plin. nat. 20, 146)[6]
[1] „Blitum […] ventrem adeo turbat, ut choleram faciat aliquis.“ (Plin. nat. 20, 252)[7]
[1] „saluberrimas putant medici in caelesti aqua servatas, etiamsi minime iucundas, sed voluptatem earum in stomachi ardore sentiri et in amaritudine iecoris fellisque vomitionibus et in choleris, hydropicis cum ardore febrium aegrotantibus.“ (Plin. nat. 23, 12)[8]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „cholera
[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „cholera“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1117.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „cholera
[1, 2] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 3. Band C – Comus, Teubner, Leipzig 1906–1912, ISBN 3-322-00000-1, Spalte 1014–1015.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 3. Band C – Comus, Teubner, Leipzig 1906–1912, ISBN 3-322-00000-1, Spalte 1014.
  2. Aulus Cornelius Celsus; Friedrich Marx (Herausgeber): Artium A. Corneli Celsi quae supersunt. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig/Berlin 1915 (Corpus Medicorum Latinorum Volumen I, Digitalisat), Seite 171–172.
  3. Scribonius Largus; Georg Helmreich (Herausgeber): Conpositiones. 1. Auflage. Teubner, Leipzig 1887 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 38.
  4. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen III. Libri XVI–XII, B. G. Teubner, Stuttgart 1967 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1902), Seite 322.
  5. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen III. Libri XVI–XII, B. G. Teubner, Stuttgart 1967 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1902), Seite 327.
  6. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen III. Libri XVI–XII, B. G. Teubner, Stuttgart 1967 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1902), Seite 344.
  7. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen III. Libri XVI–XII, B. G. Teubner, Stuttgart 1967 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1902), Seite 375.
  8. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen IV. Libri XXIII–XXX, B. G. Teubner, Stuttgart 1967 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1897), Seite 4–5.