accinere (Latein) Bearbeiten

Verb Bearbeiten

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular accinō
2. Person Singular accinis
3. Person Singular accinit
1. Person Plural accinimus
2. Person Plural accinitis
3. Person Plural accinunt
Perfekt 1. Person Singular accinuī
Imperfekt 1. Person Singular accinēbam
Futur 1. Person Singular accinam
PPP accentus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular accinam
Imperativ Singular accine
Plural accinite
Alle weiteren Formen: Flexion:accinere

Nebenformen:

accanere

Worttrennung:

ac·ci·ne·re

Bedeutungen:

[1] transitiv: dazu singen, dazu tönen

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb canere → la mit dem Präfix ad- → la[1]

Beispiele:

[1] „accentus est dictus ab accinendo, quod sit quasi quidam cuiusque syllabae cantus.“ (Diom. 431)[2]
[1] „apud Romanos autem id carmen quod cum lamentatione extremum atque ultimum mortuo accinitur nenia dicitur παρὰ τὸ νείατον, id est ἔσχατον:“ (Diom. 485)[3]
[1] „dicti autem epodoe συνεκδοχικῶς a partibus versuum quae legitimis et integris versibus ἐπᾴδονται, id est accinuntur.“ (Diom. 485)[3]

Wortbildungen:

accentus

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „accino“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 60.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „accino“ Spalte 304.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „accino“ Spalte 304.
  2. Diomedes: Artis grammaticae libri III. In: Heinrich Keil (Herausgeber): Grammatici Latini. 1. Auflage. Volumen I, B. G. Teubner, Leipzig 1857 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 431.
  3. 3,0 3,1 Diomedes: Artis grammaticae libri III. In: Heinrich Keil (Herausgeber): Grammatici Latini. 1. Auflage. Volumen I, B. G. Teubner, Leipzig 1857 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 485.