xyris (Latein) Bearbeiten

Substantiv, f Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ xyris xyridēs
Genitiv xyridis xyridum
Dativ xyridī xyridibus
Akkusativ xyrim xyridēs
Vokativ xyris xyridēs
Ablativ xyride xyridibus

Worttrennung:

xy·ris, Genitiv: xy·ri·dis

Bedeutungen:

[1] Botanik: Art der Schwertlilie

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen ξυρίς (xyris→ grc[1]

Oberbegriffe:

[1] iris

Beispiele:

[1] „sunt qui silvestrem xyrim vocent.“ (Plin. nat. 21,142)[2]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „xyris“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 3569.
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „xyris“ Seite 2342.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „xyris“ Seite 2342.
  2. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen III. Libri XVI–XII, B. G. Teubner, Stuttgart 1967 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1902), Seite 426.