trīnitās (Latein) Bearbeiten

Substantiv, f Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ trīnitās
Genitiv trīnitātis
Dativ trīnitātī
Akkusativ trīnitātem
Vokativ trīnitās
Ablativ trīnitāte

Worttrennung:

trī·ni·tās, Genitiv: trī·ni·tā·tis, kein Plural

Bedeutungen:

[1] Mathematik: Dreizahl
[2] Religion, kirchenlateinisch, auch großgeschrieben: Dreieinigkeit Gottes, Trinität

Herkunft:

Substantiv zu trinus / trini → la (zu tres → la „drei“) und dem Suffix -itas

Gegenwörter:

[2] unitas

Beispiele:

[1] „Peperit denique, et facta est exinde trinitas generum ex trinitate causarum, unum materiale, quod ex passione, aliud animale, quod ex conversione, tertium spiritale, quod ex imaginatione.“ (Tert. adv. Val. 17,2)[1]
[2] „Simplices enim quique, ne dixerim imprudentes et idiotae, quae maior semper credentium pars est, quoniam et ipsa regula fidei a pluribus diis saeculi ad unicum et verum deum transfert, non intellegentes unicum quidem sed cum sua oikonomia esse credendum, expavescunt ad oikonomiam. Numerum et dispositionem trinitatis divisionem praesumunt unitatis, quando unitas, ex semetipsa derivans trinitatem, non destruatur ab illa, sed administretur. Itaque duos et tres iam iactitant a nobis praedicari, se vero unius dei cultores praesumunt, quasi non et unitas inrationaliter collecta haeresin faciat et trinitas rationaliter expensa veritatem constituat.“ (Tert. adv. Prax. 3)[2]
[2] „Cunctos populos, quos clementiae nostrae regit temperamentum, in tali volumus religione versari, quam divinum Petrum apostulum tradidisse Romanis religio usque ad nunc ab ipso insinuata declarat quamque pontificem Damasum sequi claret et Petrum Alexandriae episcopum virum apostolicae sanctitatis, hoc est ut secundum apostolicam disciplinam evangelicamque doctrinam patris et filii et spiritus sancti unam deitatem sub pari maiestate et sub pia trinitate credamus“ (Cod. Iust. 1,1,1)[3]

Übersetzungen Bearbeiten

[2] Lateinischer Wikipedia-Artikel „Trinitas
[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „trinitas“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 3222.
[2] Hermann Menge: Langenscheidt, Großwörterbuch der lateinischen und deutschen Sprache (Menge-Güthling). 12. Auflage. Teil 2: Deutsch–Lateinisch, Langenscheidt, Berlin/München/Zürich 1979, ISBN 3-468-02205-0, Artikel „Dreieinigkeit“

Quellen:

  1. Quintus Septimus Florens Tertullianus: Opera. Pars II: Opera montanistica, Brepolis, Turnholt 1954 (Corpus Christanorum, Series Latina), Seite 767.
  2. Quintus Septimus Florens Tertullianus: Opera. Pars II: Opera montanistica, Brepolis, Turnholt 1954 (Corpus Christanorum, Series Latina), Seite 1161.
  3. Paul Krüger (Herausgeber): Corpus iuris civilis. stereotype 5. Auflage. Volumen Secundum: Codex Iustinianus, Weidmann, Berlin 1877 (Internet Archive), Seite 5.
Ähnliche Wörter:
Trinitas