torcularium (Latein) Bearbeiten

Substantiv, n Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ torculārium torculāria
Genitiv torculāriī torculāriōrum
Dativ torculāriō torculāriīs
Akkusativ torculārium torculāria
Vokativ torculārium torculāria
Ablativ torculāriō torculāriīs

Worttrennung:

tor·cu·la·ri·um, Genitiv: tor·cu·la·ri·i

Bedeutungen:

[1] Weinbau: Kelter

Herkunft:

Konversion aus dem Adjektiv torcularius → la

Synonyme:

[1] torcular, torculum

Beispiele:

[1] „torcularia bona habere oportet, ut opus bene effici possit“ (Cato agr. 3, 2)[1]
[1] „In torcularium quae opus sunt vasis quinis: prela temperata V, supervacanea III, suculas V, supervacaneam I, funes loreos V, subductarios V, melipontis V, trochlias X, capistra V, assercula ubi prela sita sinet V, serias III, vectes XL, fibulas XL, constibilis ligneas, qui arbores conprimat, si dishiascent, et cuneos VI, trapetos V, cupas minusculas X, alveos X, palas ligneas X, rutra ferrea quinque.“ (Cato agr., 12)[2]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „torcularius“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 3149.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „torcularium

Quellen:

  1. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 24.
  2. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 24.

Deklinierte Form Bearbeiten

Worttrennung:

tor·cu·la·ri·um

Grammatische Merkmale:

torcularium ist eine flektierte Form von torcularius.
Dieser Eintrag wurde vorab angelegt; der Haupteintrag „torcularius“ muss noch erstellt werden.