stercus (Latein) Bearbeiten

Substantiv, n Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ stercus stercora
Genitiv stercoris stercorum
Dativ stercorī stercoribus
Akkusativ stercus stercora
Vokativ stercus stercora
Ablativ stercore stercoribus

Worttrennung:

ster·cus, Plural: ster·co·ra

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Exkremtente von Haustieren; Kot, Scheiße, Mist
[2] als Dünger verwendete Exkremente von Haustieren; Mist, Dung
[3] Metallurgie: Abgang, Schlacke

Beispiele:

[1] „cum tempestates pluviae fuerint, quae opera per imbrem fieri potuerint: dolia lavari, picari, villam purgari, frumentum transferri, stercus foras efferri, stercilinum fieri, semen purgari, funes sarciri, novos fieri, centones, cuculiones familiam oportuisse sibi sarcire;“ (Cato, agr. 2, 3)[1]
[2] „circum oleas autumnitate ablaqueato et stercus addito.“ (Cato, agr. 5, 8)[2]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „stercus
[1–3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „1. stercus“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 2795.
[1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „stercus
[1–3] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, Seite 625.

Quellen:

  1. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 9.
  2. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 15.