słonecznik

słonecznik (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	słonecznik	słoneczniki
Genitiv	słonecznika	słoneczników
Dativ	słonecznikowi	słonecznikom
Akkusativ	słonecznik słonecznika	słoneczniki
Instrumental	słonecznikiem	słonecznikami
Lokativ	słoneczniku	słonecznikach
Vokativ	słoneczniku	słoneczniki

Worttrennung:

sło·necz·nik, Plural: sło·necz·ni·ki

Aussprache:

IPA: [swɔˈnɛt͡ʃɲik], Plural: [swɔnɛt͡ʃˈɲici]

Hörbeispiele:  słonecznik ^(Info), Plural: —

Bedeutungen:

[1] Botanik: Sonnenblume (Helianthus)

[2] Samen von [1]: Sonnenblumenkern(e)

Oberbegriffe:

[1] kwiat, roślina

Unterbegriffe:

[1] słonecznik bulwiasty

Beispiele:

[1]

Charakteristische Wortkombinationen:

[2] jeść słonecznik

Wortbildungen:

słonecznikowy

Übersetzungen

 [*] Übersetzungen umgeleitet

Für [1] siehe Übersetzungen zu Sonnenblume1 f Für [2] siehe Übersetzungen zu Sonnenblumenkern m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „słonecznik“

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „słonecznik“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „słonecznik“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „s%B3onecznik“