Singular Plural
Nominativ rzeszanin rzeszanie
Genitiv rzeszanina rzeszan
Dativ rzeszaninowi rzeszanom
Akkusativ rzeszanina rzeszan
Instrumental rzeszaninem rzeszanami
Lokativ rzeszaninie rzeszanach
Vokativ rzeszaninie rzeszanie

Worttrennung:

rze·sza·nin

Aussprache:

IPA: [ʒɛˈʃaɲin]
Hörbeispiele:   rzeszanin (Info)

Bedeutungen:

[1] historisch, Politik: Mitglied des Deutschen Reiches; Reichsfürst
[2] historisch, Politik: Einwohner des Deutschen Reiches; Reichseinwohner, Reichsbürger

Herkunft:

Ableitung vom Substantiv rzesza → pl[1]

Beispiele:

[1]

Wortfamilie:

rzesza, rzeski, rzeszański, rzeszowy

Übersetzungen

Bearbeiten
[1, 2] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 5 Próba–R, Warszawa 1912 (Digitalisat), Seite 815.
[1, 2] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część II: P–Ż, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 1437.

Quellen:

  1. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 5 Próba–R, Warszawa 1912 (Digitalisat), Seite 815.