rumieniec

rumieniec (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	rumieniec	rumieńce
Genitiv	rumieńca	rumieńców
Dativ	rumieńcowi	rumieńcom
Akkusativ	rumieniec	rumieńce
Instrumental	rumieńcem	rumieńcami
Lokativ	rumieńcu	rumieńcach
Vokativ	rumieńcu	rumieńce

Worttrennung:

ru·mie·niec, Plural: ru·mień·ce

Aussprache:

IPA: [ruˈmʲɛɲɛt͡s]

Hörbeispiele:  rumieniec ^(Info)

Bedeutungen:

[1] rötliche Färbung der Wangen oder des Gesichts; Röte, Gesichtsröte, Erröten

[2] Gartenbau: rote Färbung des Apfels auf einer Seite

Beispiele:

[1] „Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną / Do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych, / Szeroko nad błękitnym Niemnem rosciągnionych; / Do tych pól malowanych zbożem rozmaitém, / Wyzłacanych pszenicą, posrebrzanych żytem; / Gdzie bursztynowy świerzop, gryka jak śnieg biała, / Gdzie panieńskim rumieńcem dzięcielina pała, / A wszystko przepasane jakby wstęgą, miedzą / Zieloną, na niéj zrzadka ciche grusze siedzą.“

[2]

Redewendungen:

[1] nabierać rumieńców

[1] oblewać się rumieńcem

Übersetzungen

 [1] rötliche Färbung der Wangen oder des Gesichts; Röte, Gesichtsröte, Erröten

Deutsch: Röte f, Gesichtsröte f, Erröten n

 [2] Gartenbau: rote Färbung des Apfels auf einer Seite

Englisch: Französisch:

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „rumieniec“

[2] Polnischer Wikipedia-Artikel „rumieniec owocu“

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „rumieniec“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „rumieniec“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „rumieniec“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „rumieniec“

Quellen: