kouřit (Tschechisch) Bearbeiten

Verb, imperfektiv Bearbeiten

Aspekt
imperfektives Verb perfektives Verb
kouřit zakouřit
Zeitform Wortform
Präsens 1. Person Sg. kouřím
2. Person Sg. kouříš
3. Person Sg. kouří
1. Person Pl. kouříme
2. Person Pl. kouříte
3. Person Pl. kouří
Präteritum m kouřil
f kouřila
Partizip Perfekt   kouřil
Partizip Passiv   kouřen
Imperativ Singular   kuř
Alle weiteren Formen: Flexion:kouřit

Anmerkung zum Aspekt:

Dieses imperfektive, unvollendete Verb wird dort verwendet, wo die Handlung noch nicht abgeschlossen ist, sich wiederholt oder gewöhnlich stattfindet. Siehe auch Aspekt tschechischer Verben.

Anmerkung:

siehe auch: kouřit se

Worttrennung:

kou·řit

Aussprache:

IPA: [ˈkɔʊ̯r̝̊ɪt]
Hörbeispiele:   kouřit (Info)

Bedeutungen:

[1] rauchende Tabakprodukte oder Rauschmittel konsumieren; rauchen
[2] Rauch ausstoßen; rauchen
[3] umgangssprachlich, derb oder vulgär: den Penis mit dem Mund stimulieren; einen Blowjob machen, einen blasen

Synonyme:

[2] dýmat

Beispiele:

[1] Jak přestat kouřit?
Wie kann ich mit dem Rauchen aufhören?
[1] Kouří jako komín.
Er raucht wie ein Schlot.
[2] V současnosti vulkán jen kouří.
Gegenwärtig raucht der Vulkan nur.
[3] „Pan ministrant ho kouří knězi po ránu.“[1]
Der Messdiener bläst dem Priester am Morgen einen.

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] kouřit cigaretu — eine Zigarette rauchen
[2] kamna kouří — der Ofen raucht, lampa kouří — die Lampe raucht

Wortfamilie:

[1–3] kouření
[1] kuřačka, kuřák, vykouřit, zakouřit se
[3] kuřba, vykouřit

Übersetzungen Bearbeiten

[*] Internetová jazyková příručka – Ústav pro jazyk český AV ČR: „kouřit
[1, 2] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „kouřiti
[1, 2] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „kouřiti
[1, 2] seznam - slovník: „kouřit
[1, 2] centrum - slovník: „kouřit
[1–3] Internetový slovník současné češtiny - Lingea s.r.o.: „kouřit

Quellen:

  1. Xavier Baumaxa: Pan farář