gwałcić (Polnisch) Bearbeiten

Verb Bearbeiten

Aspekt
imperfektiv perfektiv
gwałcić zgwałcić
pogwałcić
Zeitform Person Wortform
Präsens ja gwałcę
ty gwałcisz
on, ona, ono gwałci
Imperativ Singular gwałć
Präteritum on gwałcił
ona gwałciła
oni gwałcili
Adverbialpartizip Partizip Aktiv Partizip Passiv
gwałcąc gwałcący gwałcony
Alle weiteren Formen: Flexion:gwałcić

Nebenformen:

archaisch: gwałtować

Worttrennung:

gwał·cić

Aussprache:

IPA: [ˈɡvawt͡ɕit͡ɕ]
Hörbeispiele:   gwałcić (Info)

Bedeutungen:

[1] transitiv, veraltet: jemandem/etwas Gewalt antun, nötigen, zwingen
[2] transitiv: zu einer sexuellen Handlung zwingen; vergewaltigen
[3] transitiv: bewusst nicht beachten; verletzen, missachten, mit Füßen treten

Herkunft:

Ableitung zu dem Substantiv gwałt → pl[1]

Synonyme:

[3] pogwałcać

Sinnverwandte Wörter:

[1] zmuszać
[3] naruszać, łamać, przekraczać

Beispiele:

[1] „Ale kto nie mógł darować mi grzéchu, / Ledwie obelgę na ustach przytrzyma, / Niechętne lica gwałci do uśmiéchu, / I litość kłamie oczyma;“[2]
[2, 3]

Charakteristische Wortkombinationen:

[2] gwałcić dziewczynę
[3] gwałcić prawo

Wortbildungen:

[2, 3] gwałciciel

Übersetzungen Bearbeiten

[2, 3] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „gwałcić
[2, 3] Słownik Języka Polskiego – PWN: „gwałcić
[1–3] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „gwałcić
[1–3] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „gwałcić“
[1–3] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 945.
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „gwa%B3ci%E6

Quellen:

  1. Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, „gwałt“ Seite 189.
  2. Adam Mickiewicz: Dziady. In: Poezye. Tom drugi, Wilno 1822 (Wikisource), Seite 94.