coturnix (Latein) Bearbeiten

Substantiv, f Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ coturnīx coturnīcēs
Genitiv coturnīcis coturnīcum
Dativ coturnīcī coturnīcibus
Akkusativ coturnīcem coturnīcēs
Vokativ coturnīx coturnīcēs
Ablativ coturnīce coturnīcibus

Anmerkung zur Prosodie:

Das Substantiv coturnix hat bei Plautus und Lukrez noch ein langes o (cōturnīx), seit Ovid ein kurzes o. Diese Vokalkürzung ist höchstwahrscheinlich in Analogie zu dem Substantiv cothurnus entstanden.[1]

Nebenformen:

cocturnix

Worttrennung:

co·tur·nix, Genitiv: co·tur·ni·cis

Bedeutungen:

[1] Zoologie: Wachtel

Herkunft:

seit Palutus bezeugt; wahrscheinlich eine lautmalerische Bildung; das Suffix findet sich auch in den Vogelnamen cornix → la und spinturnix → la[1]

Oberbegriffe:

[1] avis

Beispiele:

[1] „dic me igitur tuom passerculum, gallinam, coturnicem, / agnellum, haedillum me tuom dic esse vel vitellum, / prehende auriculis, compara labella cum labellis.“ (Plaut. Asin. 666–668)[2]
[1] „Coturnix appellatur a sono vocis.“ (Paul. Fest. p.37M)[3]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „coturnix“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1728.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „coturnix
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „coturnix“ Seite 497.

Quellen:

  1. 1,0 1,1 Alfred Ernout, Alfred Meillet: Dictionnaire étymologique de la langue latine. Histoire des mots. durch Jacques André vermehrte und korrigierte Neuauflage der 4. Auflage. Klincksieck, Paris 2001, ISBN 2-252-03277-4, „cocturnix“ Seite 130.
  2. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).
  3. Sextus Pompeius Festus; Wallace Martin Lindsay (Herausgeber): De verborum significatu quae supersunt cum Pauli epitome. stereotype Auflage der 1. Auflage. B. G. Teubner, Stuttgart/Leipzig 1997 (Erstauflage 1913), ISBN 3-519-01349-5 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 33.