attractivus (Latein) Bearbeiten

Adjektiv Bearbeiten

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv attractīvus attractīva attractīvum
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:attractivus

Alternative Schreibweisen:

nicht assimiliert: adtractīvus

Worttrennung:

at·trac·tī·vus

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch: anziehend, dem Anziehen dienlich, Anziehung bewirkend; Anziehungs-, Zug-

Herkunft:

Ableitung zu dem Partizip Perfekt Passiv attractus → la mit dem Suffix -ivus → la[1]

Beispiele:

[1] „Utere igitur aquis illis, primum poculis dilutoriis, deinde thermarum exhibitionibus siccativis, ubi merito indomabilis cervix illa flectitur passionis, quando interna plurima effusione mundantur, exteriora attractiva virtute libera fiunt et velut duobus auxiliis congregatis in medium missa superatur.“ (Cassiod. var. 10,29,4)[2]
[1] „Virtutes animae naturales quinepertitas veteres esse voluerunt. […] Prima est attractiva, rapiens de naturali quod sibi necessarium sentit.“ (Cassiod. anim. 8)[3]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] virtus attractiva – Anziehungskraft

Entlehnungen:

französisch: attractif

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „attractivus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 696.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „attractivus“ Spalte 1158–1159.
[1] Otto Prinz, Helmut Gneuss (Hgg.): Mittellateinisches Wörterbuch, Bände A–C, München 1967–1999 „attractivus


Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „attractivus“ Spalte 1158.
  2. Magnus Aurelius Cassiodorus Senator: Opera. Pars 1: Variarum libri XII, De anima, Brepolis, Turnhout 1973 (Corpus Christanorum, Series Latina, Band XCVI), Seite 411.
  3. Magnus Aurelius Cassiodorus Senator: Opera. Pars 1: Variarum libri XII, De anima, Brepolis, Turnhout 1973 (Corpus Christanorum, Series Latina, Band XCVI), Seite 550–551.