aspectare (Latein) Bearbeiten

Verb Bearbeiten

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular aspectō
2. Person Singular aspectās
3. Person Singular aspectat
1. Person Plural aspectāmus
2. Person Plural aspectātis
3. Person Plural aspectant
Perfekt 1. Person Singular aspectāvī
Imperfekt 1. Person Singular aspectābam
Futur 1. Person Singular aspectābō
PPP aspectātus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular aspectem
Imperativ Singular aspectā
Plural aspectāte
Alle weiteren Formen: Flexion:aspectare

Worttrennung:

a·spec·ta·re

Bedeutungen:

[1] transitiv: seinen Blick auf etwas oder jemanden richten; anblicken, anschauen

Herkunft:

Intensivum zu dem Verb aspicere → la[1]

Beispiele:

[1] „caelum aspectat.“ (Plaut. Amph. 270)[2]
[1] „quid me aspectas, stolide?“ (Plaut. Amph. 1028)[2]

Wortbildungen:

aspectabilis

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aspecto“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 620.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „aspecto
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „aspecto“ Seite 200.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aspecto“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 620.
  2. 2,0 2,1 Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).