acriter (Latein) Bearbeiten

Adverb Bearbeiten

Positiv Komparativ Superlativ
ācriter ācrius ācerrrimē

Worttrennung:

a·cri·ter

Bedeutungen:

[1] heftig, stark
[2] mit Tatkraft und/oder Begeisterung; feurig, energisch, durchgreifend, eifrig

Herkunft:

Ableitung zu dem Adjektiv acer → la mit dem Suffix -ter → la[1]

Beispiele:

[1]
[2] „ego cunas recessim rusum vorsum trahere et ducere, / metuens pueris, mihi formidans; tantoque angues acrius / persequi.“ (Plaut. Amph. 1112–1114)[2]

Übersetzungen Bearbeiten

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „acriter“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 88–89.
[2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „acriter
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „acriter“ Seite 32–33.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „acriter“ Seite 32.
  2. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).