acquiescere (Latein) Bearbeiten

Verb Bearbeiten

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular acquiēscō
2. Person Singular acquiēscis
3. Person Singular acquiēscit
1. Person Plural acquiēscimus
2. Person Plural acquiēscitis
3. Person Plural acquiēscunt
Perfekt 1. Person Singular acquiēvī
Imperfekt 1. Person Singular acquiēscēbam
Futur 1. Person Singular acquiēscam
PPP acquiētus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular acquiēscam
Imperativ Singular acquiēsce
Plural acquiēscite
Alle weiteren Formen: Flexion:acquiescere

Alternative Schreibweisen:

adquiescere

Worttrennung:

ac·qui·e·sce·re

Bedeutungen:

[1] intransitiv: körperlich zur Ruhe kommen, sich ausruhen, rasten

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb quiescere → la mit dem Präfix ad- → la[1]

Beispiele:

[1] „placide ergo unumquicquid rogita, ut adquiescam.“ (Plaut. Asin. 326)[2]
[1] „Ep. mane, mane, sine respirem quaeso. Pe. immo adquiesce. Ep. animo malest.“ (Plaut. Epid. 204)[2]
[1] „placide, volo adquiescere.“ (Plaut. Mer. 137)[2]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „acquiesco“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 86.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „acquiesco
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „acquiesco“ Seite 32.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „acquiesco“ Seite 32.
  2. 2,0 2,1 2,2 Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).