accipitrārius (Latein) Bearbeiten

Substantiv, m Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ accipitrārius accipitrāriī
Genitiv accipitrāriī accipitrāriōrum
Dativ accipitrāriō accipitrāriīs
Akkusativ accipitrārium accipitrāriōs
Vokativ accipitrārie accipitrāriī
Ablativ accipitrāriō accipitrāriīs

Worttrennung:

ac·ci·pi·tra·ri·us Plural:, ac·ci·pi·tra·rii

Bedeutungen:

[1] mittellateinisch: Falkenjäger, Falkner, Habichtwächter

Herkunft:

Ableitung zu dem Substantiv accipiter → la[1] mit dem Suffix -arius → la

Beispiele:

[1] „Dicunt tamen, dubium esse, utrum ille puerulus aut phisici, aut molendinarii, aut accipitrarii filius fuerit, sed vere aiunt, eum unius ex hiis tribus filium extitisse.“ (Albert. Stad. annal. 1220)[2]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Otto Prinz, Helmut Gneuss (Hgg.): Mittellateinisches Wörterbuch, Bände A–C, München 1967–1999 „accipitrarius
[1] Du Cange et al.; Léopold Favre (Herausgeber): Glossarium mediae et infimae latinitatis. Niort 1883-87: „accipitrarius
[1] Gustav Körting: Lateinisch-Romanisches Wörterbuch. Etymologisches Wörterbuch der romanischen Hauptsprachen. 3. und vermehrte Auflage. Ferdinand Schöningh, Paderborn 1907 (Internet Archive), Spalte 10, Eintrag „*accipitrarius“.

Quellen:

  1. Gustav Körting: Lateinisch-Romanisches Wörterbuch. Etymologisches Wörterbuch der romanischen Hauptsprachen. 3. und vermehrte Auflage. Ferdinand Schöningh, Paderborn 1907 (Internet Archive), Spalte 10, Eintrag „*accipitrarius“.
  2. Georg Heinrich Pertz (Herausgeber): Scriptores. In: Monumenta Germaniae Historica. Inde ab anno Christi quingentesimo usque ad annum millesimum et quingentesimum. Tomus XVI, Aulicus Hahnianus, Hannover 1858 (dMGH), Seite 357.