abitio (Latein) Bearbeiten

Substantiv, f Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ abitio abitiōnēs
Genitiv abitiōnis abitiōnum
Dativ abitiōnī abitiōnibus
Akkusativ abitiōnem abitiōnēs
Vokativ abitio abitiōnēs
Ablativ abitiōne abitiōnibus

Worttrennung:

ab·i·tio, Genitiv: ab·i·ti·o·nis

Bedeutungen:

[1] Weggang, Fortgang
[2] euphemistisch: Tod, Ableben

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb abire → la mit dem Suffix -tio → la[1]

Synonyme:

[1] abitus
[2] mors

Beispiele:

[1] „quidve hinc abitio? quidve in navem inscensio?“ (Plaut. Rud. 503)[2]
[1] „misere amat; propter eam haec turba atque abitio evenit.“ (Ter. Haut. 190)[3]
[1] „quare omni genere fugienda loca evitandumque periculum videns classico signum abitioni praecipio, quamvis tanta vis sitis eiusque desiderii homines incessisset ut plerique etiam a potu urinae ob necessitatis vehementiam non temperarent.“ (Iul. Val. 3, 17)[4]
[1] „unde intentis ad audiendum, mox primum solis occasus et abitio fuit, vox auditur ex arbore, sed lingua barbarica, eiusque interpretamenta haud quisquam nobis edissertare audebat.“ (Iul. Val. 3, 17)[5]
[2] „Abitionem antiqui dicebant mortem.“ (Paul. Fest. p. 23M)[6]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „abitio
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „abitio“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 19.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „abitio
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „abitiō“ Seite 8.
[1, 2] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „abitio“ Spalte 100.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „abitio“ Spalte 100.
  2. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus II: Miles Gloriosus, Mostellaria, Persa, Poenulus, Pseudolus, Rudens, Stichus, Trinummus, Truculentus, Vidularia, Fragmenta, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).
  3. Publius Terentius Afer; Robert Kauer, Wallace Martin Lindsay (Herausgeber): Comoediae. supplementa apparatus curavit Otto Skutsch. Nachdruck der erweiterten 1. Auflage. Oxford 1961 (Erstauflage 1958) (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis), Seite 64.
  4. Iulius Valerius; Michela Rosellini (Herausgeber): Res gestae Alexandri Macedonis translatae ex Aesopo Graeco. korrigierte und vermehrte 1. Auflage. K. G. Saur, München/Leipzig 2004, ISBN 3-598-71279-0, Seite 141.
  5. Iulius Valerius; Michela Rosellini (Herausgeber): Res gestae Alexandri Macedonis translatae ex Aesopo Graeco. korrigierte und vermehrte 1. Auflage. K. G. Saur, München/Leipzig 2004, ISBN 3-598-71279-0, Seite 148.
  6. Sextus Pompeius Festus; Wallace Martin Lindsay (Herausgeber): De verborum significatu quae supersunt cum Pauli epitome. stereotype Auflage der 1. Auflage. B. G. Teubner, Stuttgart/Leipzig 1997 (Erstauflage 1913), ISBN 3-519-01349-5 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 21.