ałun

ałun (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	ałun	ałuny
Genitiv	ałunu	ałunów
Dativ	ałunowi	ałunom
Akkusativ	ałun	ałuny
Instrumental	ałunem	ałunami
Lokativ	ałunie	ałunach
Vokativ	ałunie	ałuny

Nebenformen:

archaisch: ałon, hałun

Worttrennung:

a·łun, Plural: a·łu·ny

Aussprache:

IPA: [ˈawun], Plural: [aˈwunɨ]

Hörbeispiele:  ałun ^(Info), Plural: —

Bedeutungen:

[1] Chemie: Alaun

[2] Chemie, Medizin: Alaunstein

Herkunft:

Entlehnung aus dem mittelhochdeutschen alun ^→ gmh

Synonyme:

[2] ałun glinowo-potasowy

Oberbegriffe:

[1] siarczan

Beispiele:

[1]

Wortbildungen:

[1] ałunowy

Übersetzungen

 [1] Chemie: Alaun

Deutsch: Alaun m

 [2] Chemie, Medizin: Alaunstein

Deutsch: Alaunstein m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „ałun“

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „ałun“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „ałun“

[1, 2] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5 , Seite 49.

[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „ałun“

[1, 2] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969)  „ałun“

[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , Seite 28.

[1] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807 , „ałun, hałun“, Seite 14.

[1] Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom VIII: Gora–Igrzyk, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1974 (Digitalisat) , „hałun“ Seite 286–287.

[1] Polska Akademia Nauk (Herausgeber): Słownik staropolski. Tom I, Zeszyt 1: A–Ażeć, Warszawa 1953 (Digitalisat) , Seite 33.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „ałun“

Quellen: