apisci (Konjugation) (Latein)

  zurück zu apisci


Infinite Formen

Infinitive
Präsens apīscī
Perfekt aptum, -am, -um esse
Futur aptūrum, -am, -um esse
Partizipien
Präsens apīscēns
Perfekt aptus, -a, -um
Futur aptūrus, -a, -um
Gerundium, Gerundivum, Supina
Gerundium Gerundivum
passivische Bedeutung
Supinum I Supinum II
apīscendī apīscendus, -a, -um aptum aptū


Finite Formen

Imperativ
Person Präsens Futur
Sg. 2. Pers. apīscere! apīscitor!
Sg. 3. Pers. apīscitor!
Pl. 2. Pers. apīsciminī!
Pl. 3. Pers. apīscuntor!


Indikativ und Konjunktiv
Präsens
Person Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. apīscor apīscar
Sg. 2. Pers. apīsceris apīscāris
Sg. 3. Pers. apīscitur apīscātur
Pl. 1. Pers. apīscimur apīscāmur
Pl. 2. Pers. apīsciminī apīscāmini
Pl. 3. Pers. apīscuntur apīscantur
Text
Imperfekt
Person Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. apīscēbar apīscerer
Sg. 2. Pers. apīscēbāris apīscerēris
Sg. 3. Pers. apīscēbātur apīscerētur
Pl. 1. Pers. apīscēbāmur apīscerēmur
Pl. 2. Pers. apīscēbāminī apīscerēminī
Pl. 3. Pers. apīscēbantur apīscerentur
Text
Futur I
Person Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. apīscar
Sg. 2. Pers. apīscēris
Sg. 3. Pers. apīscētur
Pl. 1. Pers. apīscēmur
Pl. 2. Pers. apīscēminī
Pl. 3. Pers. apīscentur
Text
Perfekt
Person Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. aptus, -a, -um sum aptus, -a, -um sim
Sg. 2. Pers. aptus, -a, -um es aptus, -a, -um sīs
Sg. 3. Pers. aptus, -a, -um est aptus, -a, -um sit
Pl. 1. Pers. aptī, -ae, -a sumus aptī, -ae, -a sīmus
Pl. 2. Pers. aptī, -ae, -a estis aptī, -ae, -a sītis
Pl. 3. Pers. aptī, -ae, -a sunt aptī, -ae, -a sint
Text
Plusquamperfekt
Person Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. aptus, -a, -um eram aptus, -a, -um essem
Sg. 2. Pers. aptus, -a, -um erās aptus, -a, -um essēs
Sg. 3. Pers. aptus, -a, -um erat aptus, -a, -um esset
Pl. 1. Pers. aptī, -ae, -a erāmus aptī, -ae, -a essēmus
Pl. 2. Pers. aptī, -ae, -a erātis aptī, -ae, -a essētis
Pl. 3. Pers. aptī, -ae, -a erant aptī, -ae, -a essent
Text
Futur II
Person Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. aptus, -a, -um erō
Sg. 2. Pers. aptus, -a, -um eris
Sg. 3. Pers. aptus, -a, -um erit
Pl. 1. Pers. aptī, -ae, -a erimus
Pl. 2. Pers. aptī, -ae, -a eritis
Pl. 3. Pers. aptī, -ae, -a erunt