Cretica
Cretica (Latein)
BearbeitenKasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | Crētica | Crēticae |
Genitiv | Crēticae | Crēticārum |
Dativ | Crēticae | Crēticīs |
Akkusativ | Crēticam | Crēticās |
Vokativ | Crētica | Crēticae |
Ablativ | Crēticā | Crēticīs |
Worttrennung:
- Cre·ti·ca, Genitiv: Cre·ti·cae
Bedeutungen:
- [1] Botanik: eine Art der Osterluzei
Herkunft:
- Konversion aus dem Adjektiv Creticus → la
Synonyme:
- [1] clematitis
Beispiele:
- [1] „Inter nobilissimas aristolochiae nomen dedisse gravidae videntur, […]. nostri malum terrae vocant et quattuor genera eius servant: […] tertium longissimae, tenuitate vitis novellae, cuius sit praecipua vis, quae et clematitis vocatur, ab aliis Cretica.“ (Plin. nat. 25,95)[1]
Übersetzungen
Bearbeiten [1] eine Art der Osterluzei
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „1. Creta“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1758.
- [1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6 , „Creticus“ Seite 503.
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. Onomasticon 2. Band C, Teubner, Leipzig 1907–1913, ISBN 3-322-00000-1 , „Creticus“ Spalte 711.
Quellen:
- ↑ Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen IV. Libri XXIII–XXX, B. G. Teubner, Stuttgart 1967 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1897) , Seite 148.