Amaryllis (Latein) Bearbeiten

Substantiv, f, Eigenname Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ Amaryllis Amaryllidēs
Genitiv Amaryllidis
Amaryllidos
Amaryllidum
Dativ Amaryllidī Amaryllidibus
Akkusativ Amaryllida Amaryllidēs
Vokativ Amarylli Amaryllidēs
Ablativ Amaryllide Amaryllidibus

Worttrennung:

A·ma·ryl·lis, Plural: A·ma·ryl·li·des

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Name einer Hirtin; Amaryllis

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen Ἀμαρυλλίς (Amaryllis→ grc[1]

Beispiele:

[1] „nos patriae finis et dulica linquimus arva: / nos patriam fugimus; tu, Tityre, lentus in umbra / formosam resonare doces Amaryllida silvas.“ (Verg. ecl. 1,3–5)[2]
[1] „nonne fuit satius, tristis Amaryllidos iras / atque superba pati fastidia?“ (Verg. ecl. 2,14–15)[3]
[1] „ipse ego cana legam tenera lanugine mala / castaneasque nuces, mea quas Amaryllis amabat;“ (Verg. ecl. 2,51–52)[4]
[1] „necte tribus nodis ternos, Amarylli, colores; / necte, Amarylli, modo et ‚Veneris‘ dic ‚vincula necto‘.“ (Verg. ecl. 8,77–78)[5]
[1] „Ecce nihil querulum per te, Meliboee, sonamus;
per te secura saturi recubamus in umbra
et fruimur silvis Amaryllidos, ultima nuper,
ultima terrarum, nisi tu, Meliboee, fuisses,
litora visuri trucibusque obnoxia Mauris
pascua Geryonis, liquidis ubi cursibus ingens
dicitur occiduas impellere Baetis arenas.“[6]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „Amaryllis“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 357.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „Amaryllis“ Spalte 1824.
[1] Wilhelm Kroll: Amaryllis. In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Supplementband III, Stuttgart 1918, Spalte 89.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „Amaryllis“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 357
  2. Publius Vergilius Maro; Silvia Ottaviano, Gian Biagio Conte (Herausgeber): Bucolica, Georgica. 1. Auflage. Walter de Gruyter, Berlin/New York 2013, ISBN 978-3-11-019608-5 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 37.
  3. Publius Vergilius Maro; Silvia Ottaviano, Gian Biagio Conte (Herausgeber): Bucolica, Georgica. 1. Auflage. Walter de Gruyter, Berlin/New York 2013, ISBN 978-3-11-019608-5 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 43.
  4. Publius Vergilius Maro; Silvia Ottaviano, Gian Biagio Conte (Herausgeber): Bucolica, Georgica. 1. Auflage. Walter de Gruyter, Berlin/New York 2013, ISBN 978-3-11-019608-5 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 44.
  5. Publius Vergilius Maro; Silvia Ottaviano, Gian Biagio Conte (Herausgeber): Bucolica, Georgica. 1. Auflage. Walter de Gruyter, Berlin/New York 2013, ISBN 978-3-11-019608-5 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 75.
  6. Titus Calpurnius Siculus, Eclogae, 4,36–42