prīmus (Latein) Bearbeiten

Adjektiv, Numerale Bearbeiten

Lateinische Numerale
<< 0 1 II >>
Kardinalzahl: unus
Ordnungszahl: primus
Iterativzahl: semel
Multiplikativzahl: simplex
Distributivzahl: singuli
Alle weiteren Formen:
Flexion: primus

Anmerkung:

Das Adjektiv primus ist der Superlativ des Adjektivs prior.[1]

Worttrennung:

prī·mus, prī·ma, prī·mum

Aussprache:

IPA: [ˈpriː.mus]
Hörbeispiele:   primus (klassisch) (Info)

Bedeutungen:

[1] Ordnungszahl: erster

Beispiele:

[1]
[1] „postremus dicas, primus taceas“ (Marcius carm. frg. 1)[2]
[1] „primus cubitu surgat, postremus cubitum eat:“ (Cato, agr. 5, 5)[3]

Redewendungen:

[1] primus inter pares – Erster unter gleichen

Wortbildungen:

Adverbien: prime, primum
Adjektive: primoris, primanus, Diminutiv: primulus

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Wikipedia-Artikel „Lateinische Zahlwörter
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „prior“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 1925-1927.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „primus
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „primus“ Seite 1602–1630.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „primus“ Seite 1602.
  2. Jürgen Blänsdorf (Herausgeber): Fragmenta poetarum Latinorum epicorum et lyricorum. Praeter Enni Annales et Ciceronis Germanicique Aratea. 4. vermehrte Auflage. De Gruyter, Berlin, New York 2011, ISBN 978-3-11-020915-0, Seite 16.
  3. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 14.