costātus (Latein) Bearbeiten

Adjektiv Bearbeiten

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv costātus costāta costātum
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:costatus

Worttrennung:

co·sta·tus, co·sta·ta, co·sta·tum

Bedeutungen:

[1] mit Rippen versehen, berippt

Herkunft:

abgeleitet von dem Substantiv costa → la „Rippe“[1]

Beispiele:

[1] „[…] quod tum hordae boves immolantur. ut sint bene conpositae, ut integris membris, oblongae, amplae, nigrantibus cornibus, latis frontibus, oculis magnis et nigris, pilosis auribus, conpressis malis subsimae, ne gibberae, spina leuiter remissa, apertis naribus, labris subnigris, ceruicibus crassis ac longis, a collo palea demissa, corpore bene costato, latis umeris, bonis clunibus,“[2]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „costatus“ (Zeno.org)

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „costatus“ (Zeno.org)
  2. Marcus Terentius Varro, Res rusticae, 2,5,6–8