adire (Italienisch) Bearbeiten

Verb Bearbeiten

Zeitform Person Wortform
Präsens io adisco
tu adisci
lui, lei, Lei ade
noi adiamo
voi adite
loro adiscono
Imperfekt io adivo
Historisches Perfekt io
Partizip II adito
Konjunktiv II io adissi
Imperativ tu adisci
voi adite
Hilfsverb avere
Alle weiteren Formen: Flexion:adire

Worttrennung:

ad·i·re

Aussprache:

IPA: [aˈdiːre]
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] transitiv: Recht: beschreiten

Herkunft:

vom lateinischen Verb adire → la[1]

Beispiele:

[1]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] PONS Italienisch-Deutsch, Stichwort: „adire
[1] LEO Italienisch-Deutsch, Stichwort: „adire

Quellen:

adīre (Latein) Bearbeiten

Verb Bearbeiten

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular adeō
2. Person Singular adīs
3. Person Singular adit
1. Person Plural adīmus
2. Person Plural adītis
3. Person Plural adeunt
Perfekt 1. Person Singular adiī
Imperfekt 1. Person Singular adībam
Futur 1. Person Singular adībō
PPP aditum
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular adeam
Imperativ Singular adī
Plural adīte
Alle weiteren Formen: Flexion:adire

Worttrennung:

ad·i·re

Bedeutungen:

[1] hinzugehen, herangehen, sich nähern
[2] sich an jemanden wenden, jemanden bitten, jemanden fragen
[3] jemanden angreifen, jemanden attackieren

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb ire → la mit dem Präfix ad- → la[1]

Beispiele:

[1] Adeo ad Marcum.
Ich nähere mich Markus.
[1] „So. nonne erae meae nuntiare quod erus meu’ iussit licet? / Me. tuae si quid vis nuntiare: hanc nostram adire non sinam.“ (Plaut. Amph. 452–453)[2]
[1] „quae priu’ quam istam adii atque amans ego animum meum isti dedi, / sordido vitam oblectabas pane in pannis inopia,“ (Plaut. As. 141–142)[2]
[2] Adeo Marcum.
Ich wende mich an Markus.

Wortbildungen:

adibilis, aditare, aditio, aditus

Übersetzungen Bearbeiten

[1–3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „2. adeo“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 113-114.
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „adeo¹“ Seite 43.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „adeo¹“ Seite 43.
  2. 2,0 2,1 Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).